വിരഹം
നീയകന്നിരിക്കുന്ന മാത്ര കളൊക്കെ യും
കടല്‍ വെള്ളത്തില്‍ മുക്കിയെടുത്ത നൂല്‍ കോര്‍ത്ത
സൂചികൊണ്ടാ ത്മാ വ് തുന്നി ക്കൂ ട്ടും പോലെ
നിന്‍റെ വിഷാദ ത്തിന്‍റെ യോരോ കണികയിലും
മുള്ളുകള്‍ വരിഞ്ഞു മുറുക്കിയ ഹൃദയം
നിണ ച്ചാ ലു ക ളൊ ഴു ക്കു ന്നു
നിന്‍റെ കണ്ണീര്‍ മേഘങ്ങള്‍ പെയ്യാതെ പെയ്യുമ്പോള്‍
ആളി ക്കത്തു ന്ന സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ക്കുമേല്‍
പേമാരി പതിക്കുന്നു
നിന്‍റെ കോ പ ത്ത രി ക ളോ രോ ന്നും ജ്വലിച്ചു യരുമ്പോള്‍
എന്റെ പ്രാണന്‍റെ കൂട്ടില്‍
ശൈത്യം കന ക്കുന്നു
നീയ കലാ ന്‍ തുട ങ്ങുമ്പോള്‍ വഴിക ളൊ ടു ങ്ങുന്നു
നീ കരഞ്ഞു തുടങ്ങുമ്പോള്‍
ഹൃദയ മുടഞ്ഞു ചിതറുന്നു
നിന്‍റെ പ്രാണന്‍ പിടയുന്ന നിമിഷം
എന്റെ മേല്‍ ശ വ ക്കച്ച വീഴുന്നു
സ്നേഹമേ , ദീപ്ത സൗ ന്ദ ര്യ മേ
എന്നെ ന്നും എന്റെ യാ ത്മാ വ്
നിന്നില്‍ വസി ച്ചെ ങ്കില്‍
